A COLADA (Ramona Fernández Fiquiera)

Fágote a colada, por ti colada

Antes de nada, primeiro de todo

Arrebol-arrebolémonos ó clareo na herba

Tócote, que te toca rega de aloumiños a eito

Xa dentro da dixital washing-machine,

Poño en “ON” o programa EDREDÓN

Selecciono ciclo manual para prendas delicadas.

E premo o botón da ideal temperatura corporal

Acéndese o testigo encarnado

Reláxate amor, comenza o lavado:

REMÓLLOTE en beixos amolecentes,

ENXABONOTE con lingua de LAGARTO lambón,

ACLÁROTE tódalas dúbidas sobre os curruchos do desexo

Ou sexa, do sexo.

SUAVÍZOTE en litros de caricias MIMOSIN

Con recendo a polvos de talco

E sabooor! a batido de merengue tropical:

“Menéalo, un poquito; menealo, suavesito”…(Ou algo así)

CENTRIFÚGOTE, tórzote e retórzote! esa tua  fogaxe de sete estalos

A 1.000 Revolucións de Afagos por Minuto.

Por fín, ó fín, acadas da miña man, Super-Man!,

A plenitude que resulta de vaciar o tambor.

Só queda irnos ó tendal e colgarnos nos cordeis do sol.

Queres repetir?

Vale, pero agora fasme ti a min, a colada!.

RAMONA FERNANDEZ FIGUEIRA

Actriz do Cadro Artístico Airiños.