Madriña
Padriño
coma o encaixe que os vidros
tecen de sol
nas paredes equinoccio do
recordo é o acelerado
latexo do corazón nesta
tarde de outono
aceiro e madeira
compoñen a maquinaria como
instrumentos
para a tortura
mans que envelleceron
mentres a araña prepara
secretamente a mortalla
para a mosca
unha luz alumbra pálida a
trincheira
entre barrís e cubas
onde xira a roda e o seu
idioma tolo
esmaga o froito
con ira
pensa que o que esmagan
poderían ser os nosos pensamentos
alentar con esforzo cegos
pola suor
en tinta púrpura
da prensa escorre o poema da
vida
colleitado durante un
traballo de campo
pasado a limpo
en tinta púrpura
tamén nos vidros
o líquido indescifrábel da
estirpe
Ramón Blanco (Outes - A
Coruña, 1979) é membro do colectivo literario Sacou. Moitos dos seus primeiros
textos apareceron na revista A Caramuxa, que era o voceiro deste
grupo fundado na vila de Noia a finais dos noventa. A publicación escolar Casa
da Gramática segue a editarlle versos. No 2005 xuntou unha
escolma poética no libro Orfeu en soños. Vén de publicar un novo
poemario: Emily on the road. Escribe mensualmente en Artes
& Letras Galicia, suplemento cultural do diario ABC, e
mantén o blogue www.aoutrabanda.blogspot.com.
Sem comentários:
Enviar um comentário